یکی از چیزهایی که انسان را جهنمی می کند این است که
حجاب محدودیت یا مصونیت ؟ - استاد رائفی پور
انشاء صورت انسانی - آداب انعقاد نطفه = نسل پاک - استاد صمدی آملی /
مباحث : خانواده امیرالمومنین و حضرت زهرا علیهما السلام - تأثیر حالات پدر
و مادر بر فرزند - آداب ازدواج -
دستورالعمل های پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برای ازدواج / مناسب + 16
نظام تربیت جنسی کودکان - استاد علی قائمی -
برنامه آفاق - ماه مبارک رمضان 96
آیا دوست دارید فرزندان صالح داشته باشید؟ ♥•٠·˙
• ۱- راستگو باشید تا فرزند راستگو داشته باشید.
(عیون الحکم و المواعظ، ص۱۲۴)
• ۲- برای کودکانتان ارزش قائل باشید.
(نهج البلاغه، ص۵۵۵)
• ۳- با کودک خود بازی کنید و نیاز به شادی و نشاط او را تامین کنید.
(من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۴۸۳)
• ۴- پس از ده سال جای خواب فرزندان را جدا کنید هرچند همجنس باشند.
(مکارم الاخلاق، ص۲۲۳)
• ۵- کودکانتان را ببوسید.
(کافی، ج۶، ص۴۹)
• ۶- بین فرزندان رفتار عادلانه داشته باشید.
(کافی، ج۶، ص۵۰)
• ۷- در ایجاد عادات خوب و ریشه کردن عادات بد آنها همت داشته باشید.
(عیون الحکم و المواعظ، ص۳۰)
• ۸- از قهر کوتاه مدت برای تنبیه استفاده کنید.
(عدة الداعی، ص۸۹)
• ۹- اگر تنها به مهمانی دعوت شده اید، فرزندان خود را همراه نبرید.
(مکارم الاخلاق، ترجمه میرباقری، ج۱، ص۲۷۸)
• ۱۰- استعداد و علایق فرزندانتان را کشف کنید و در همان مسیر حرکتشان دهید.
(وافی، ج۱، ص۱۰)
آثار سوء قهر کردن
فاسقان کسانی هستند که پیمان خدا را، پس از محکم ساختن آن، میشکنند و
پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده و در روی زمین
فساد میکنند؛ اینها زیانکارانند. از مصادیق این قطع رابطه، قطع رابطه با
خویشان است. در همین آیه، چنین عملی را، نشانه فسق و از مفاسد در زمین
میداند.
پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) میفرمایند:
اى اباذر نهى میکنم ترا از قهر کردن و دورى نمودن اگر چه ناچارى دورى مکن
برادرت را بیش از سه روز تمام. پس هر کس بمیرد در حال دورى کردن از برادرش
آتش به او سزاوارتر باشد.
حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) فرمود:
هر دو نفر مسلمانى که از همدیگر قهر کنند و سه روز بر آن حال بمانند و با
هم آشتى نکنند هر دو از اسلام بیرون روند و میانه آنها پیوند و دوستى دینى
نباشد، پس هر کدام از آن دو بسخن گفتن با برادرش پیشى گرفت، او در روز حساب
پیشرو به بهشت باشد.
حضرت صادق علیهالسلام میفرمود:
از هم جدا نشوند دو مرد بصورت قهر کردن جز اینکه یکى از آن دو سزاوار
بیزارى (خدا و رسولش از وى) و لعنت (یعنى دورى از رحمت حق) گردد و چه بسا
که هر دوى آنها سزاوار آن شوند.
پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله میفرمایند:
« من هجر أخاه سنة فهو کسفک دمه ».(5)
هر که یک سال از برادر خویش قهر کند چنانست که خون وى را ریخته است.
پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله می فرمایند:
اى اباذر بپرهیز از دورى کردن از برادرت. زیرا که عمل انسان با قهر پذیرفته نمىشود ]
حدیث (1) پیامبر صلی الله علیه و آله :
إنَّ أَولَی النّاسِ بِاللّه وَ بِرَسولِهِ مَن بَدا بِالسَّلامِ؛
نزدیکترین مردم به خدا و رسول او کسی است که آغازگر سلام باشد.
مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج8 ، ص 357 ، ح9657 - بحارالانوار(ط-بیروت) ج73 ، ص12 ، ح50
حدیث (2) امام علی علیه السلام :
اَلسَّلامُ سَبعونَ حَسَنَةً تِسعَةٌ وَ سِتّونَ لِلمُبتَدی وَ واحِدَةٌ لِلرّادِّ؛
سلام هفتاد ثواب دارد که شصت و نه تای آن برای سلام کننده است و یکی برای جواب دهنده.
بحارالانوار(ط-بیروت) ج73 ، ص11 ، ح46
حدیث (3) پیامبر صلی الله علیه و آله :
یُسَلِّمُ الرَّاکِبُ عَلَی الْمَاشِی وَ الْمَاشِی عَلَی الْقَاعِدِ وَ
إِذَا لَقِیَتْ جَمَاعَةٌ جَمَاعَةً سَلَّمَ الْأَقَلُّ عَلَی الْأَکْثَرِ
وَ إِذَا لَقِیَ وَاحِدٌ جَمَاعَةً سَلَّمَ الْوَاحِدُ عَلَی الْجَمَاعَةِ.
سلام میکند سواره بر پیاده و رهگذر بر نشسته و هنگام ملاقات جماعتی با
جماعت دیگر سلام کند (گروه) کم بر (گروه) زیاد و هنگام ملاقات (شخص) واحدی
با جماعت سلام کند (شخص) واحد بر جماعت
کافی(ط-الاسلامیة) ج2، ص647 ، ح3
حدیث (4) امام صادق علیه السلام :
اَلسَّلامُ قَبلَ الکَلامِ؛
نخست سلام، سپس کلام.
تحف العقول ص246
حدیث (5) پیامبر صلی الله علیه و آله :
اَلبادی بِالسَّلامِ بَری ءٌ مِنَ الکِبرِ؛
سلام کننده، از تکبر به دور است.
نهج الفصاحه ص375 ، ح1102
حدیث (6) پیامبر صلی الله علیه و آله :
خَمسٌ لا أَدَعُهُنَّ حَتَّی المَماتِ ... و َالتَّسلیمُ عَلَی الصِّبیانِ لِتَکونَ سُنَّةً مِن بَعدی؛
پنج چیز است که تا زنده ام رهایشان نمی کنم... و سلام کردن به کودکان تا بعد از من سنّت شود.
خصال ص 271 ، ح12
حدیث (7) پیامبر صلی الله علیه و آله :
أفشِ السَّلامَ یَکثُر خَیرُ بَیتِکَ؛
سلام را رواج ده تا خیر و برکت خانه ات زیاد شود.
خصال ص 181 ، ح246
حدیث (8) امام باقر علیه السلام :
إنَّ اللّه یُحِبُّ إطعامَ الطَّعامِ و َإفشاءَ السَّلامِ؛
خداوند غذا دادن و به همه سلام کردن را دوست دارد.
محاسن ج2 ، ص388 ، ح7
حدیث (9) پیامبر صلی الله علیه و آله :
إنَّ مِن موجِباتِ المَغفِرَةِ بَذلُ السَّلامِ وَ حُسنُ الکَلامِ؛
یکی از موجبات مغفرت، سلام کردن و سخن نیکو گفتن است.
نهج الفصاحه ص342 ، ح928
حدیث (10) امام باقر علیه السلام:
سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ
فَإِذا دَخَلْتُمْ بُیُوتاً فَسَلِّمُوا عَلی أَنْفُسِکُمْ الْآیَةَ
قَالَ هُوَ تَسْلِیمُ الرَّجُلِ عَلَی أَهْلِ الْبَیْتِ حِینَ یَدْخُلُ
ثُمَّ یَرُدُّونَ عَلَیْهِ فَهُوَ سَلَامُکُمْ عَلَی أَنْفُسِکُم
درباره سخن پروردگار از امام باقر علیه السلام پرسیدم آیه «هرگاه وارد
خانه هایی شدید به خودتان سلام کنید» فرمود: منظور سلام کردن مرد به اهل
خانه است در هنگام وارد شدن به آن و جواب دادن اهل خانه به او. پس، این
سلام شماست به خود شما.
وسایل الشیعه ج12 ، ص81 ،ح15696 - بحارالانوار(ط-بیروت) ج73 ، ص5 ،ح16
حدیث (11) پیامبر صلی الله علیه و آله :
اِذا دَخَلَ اَحَدُکُم بَیتَهُ فَلیُسَلِّم، فَاِنَّهُ یُنزِلُهُ البَرَکَةَ وَ تُؤنِسُهُ المَلائِکَةُ؛
هرگاه یکی از شما به خانه خود وارد می شود، سلام کند، چرا که سلام برکت می آورد و فرشتگان با سلام دهنده انس می گیرند.
علل الشرایع ج 2، ص 583، ح 23
حدیث (12) امام صادق علیه السلام :
صِلُوا أرحامَکُم و بِرّوا بِإخوانِکُم وَ لَو بِحُسنِ السَّلامِ وَ رَدِّ الجَوابِ؛
صله رحم نمایید و به برادران (دینی) خود نیکی کنید، هر چند با سلام کردن خوب و یا جواب سلام خوب باشد.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 157، ح 31
حدیث (13) پیامبر صلی الله علیه و آله :
و َالّذی نَفسی بِیَدِهِ لا تَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّی تُؤمِنوا وَ لا
تُؤمِنوا حَتّی تَحابّوا أ و لا أدُلُّـکُم عَلی شَئیٍ اِذا فَعَلتُموهُ
تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَینَـکُم؛
به خدایی که جانم در اختیار اوست، وارد بهشت نمی شوید مگر مؤمن شوید و مؤمن
نمی شوید، مگر این که یکدیگر را دوست بدارید. آیا می خواهید شما را به
چیزی راهنمایی کنم که با انجام آن، یکدیگر را دوست بدارید؟ سلام کردن بین
یکدیگر را رواج دهید.
مشکاة الانوار ص 123
حدیث (14) امام علی علیه السلام :
عَوِّدْ لِسانَکَ لینَ الْکَلامِ وَ بَذْلَ السَّلامِ، یَکْثُرْ مُحِبّوکَ وَ یَقِلَّ مُبْغِضوکَ؛
زبان خود را به نرمگویی و سلام کردن عادت ده، تا دوستانت زیاد و دشمنانت کم شوند.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص435 ،ح9946
حدیث (15) دیلمی :
کانَ النَّبیُّ صلی الله علیه و آله ... یُسَلِّمُ عَلی مَنِ
اسْتَقْبَلَهُ مِنْ کَبیرٍ وَ صَغیرٍ وَ غَنیٍّ وَ فَقیرٍ و لا یُحَقِّرُ
ما دُعِیَ اِلَیهِ و لو اِلی خَشفِ التَّمْرِة وَ کانَ خَفیفَ المَئونَةِ
کَریمَ الطَّبیعَةِ، جَمیلَ المُعاشَرَةِ، طَلِقَ الوَجهِ، بَشّاشا من
غَیرِ ضِحکٍ، مَحْزونا مِن غَیرِ عَبوسٍ، مُتَواضِعا مِنْ غَیْرِ
مَذَلَّةٍ، جَوادا مِن غَیْرِ سَرَفٍ، رَقیقَ القَلبِ، رَحیما بِکُلِّ
مُسْلِمٍ... ؛
رسول اکرم صلی الله علیه و آله به هر کس برخورد می نمودند، از بزرگ و
کوچک، ثروتمند و فقیر، سلام می کردند و اگر به جایی حتی برای خوردن خرمایی
خشک دعوت می شدند، آن را کوچک نمی شمردند. زندگیشان کم هزینه بود، بزرگ
طبع، خوش معاشرت و گشاده رو بودند، بی آنکه بخندند، همیشه متبسم بودند،
بی آنکه اخمو باشند، محزون بودند، بی آنکه از خود ذلّتی نشان دهند،
متواضع بودند، می بخشیدند ولی اسراف نمی نمودند، دل نازک و نسبت به تمام
مسلمانان مهربان بودند.
رهنمودهای اسلام در مورد خوردن تنها سلامت جسم را تضمین نمی کند بلکه تضمین کننده سلامت هم جسم و هم جان است.
از
آنجا که عقل و علم، بر همه رازهای آفرینش احاطه ندارند، چه بسا حکمت برخی
از رهنمودهای اسلام برای دانش امروز، مجهول باشد ولی بی تردید این به معنای
بی دلیل بودن آن رهنمودها نیست، چنان که فلسفه شماری از احکام اسلام، در
گذشته مجهول بود و امروزه علم به راز آنها پی برده است.
در منابع
روایی برای خوردن و آشامیدن، آدابی از سوی پیشوایان دین ذکر شده است که
ناظر به شروع غذا با نام خدا و پایان غذا با حمد اوست.
روایات در این زمینه چنین میگویند:
1.
امام موسای کاظم(علیه السلام) میگوید: پیامبر اسلام(صلی الله علیه و
آله) به امام علی(علیه السلام) سفارش نمود: یا علی هنگامی که شروع به خوردن
غذا نمودی، بسم اللّه بگو، و هنگام پایان غذا بگو الحمد لله؛ چرا که دو
فرشته نگهبانت از تو جدا نمیشوند تا حسنات را برایت بنویسند، مگر اینکه
خودت آنها را از خویشتن جدا کنی. [1]
2. امام صادق(علیه السلام)
میفرماید: هنگامی که سفره پهن شد، بگو بسم اللّه و هنگام آغاز و پایان
غذا نیز بسم الله بگو و هنگامی که سفره جمع شد بگو الحمد لله. [2]
اهمیت یاد خدا هنگام غذا خوردن
امام
علی (علیه السلام): به هنگام غذا خوردن خدای را یاد کنید و از بیهوده گویی
اجتناب کنید، زیرا که طعام نعمت و رزقی از خداوند است و بر شماست که در آن
خدای را یاد کرده و شکر گویید. (فروع کافی، جلد 6، صفحه 296)
امام
علی (علیه السلام) در سفارش های خود به کمیل: به گاه غذا خوردن از آن کسی
نام ببر که با وجود نام او، دیگر هیچ دردی زیان نمی رساند و نامش، شفای همه
بیماری ها و ناتن درستی هاست.(بحارالانوار، جلد 66، صفحه 425، حدیث 41)
امام
علی(علیه السلام): هر کس خواست غذا بخورد، نام خدا را بر زبان آورد، خوب
غذا را بجود و در حالی از غذا خوردن دست بکشد که هنوز میل به خوردن دارد و
به آن احساس نیاز می کند.
امام علی (علیه السلام): هر کس که می خواهد غذایی او را آزار ندهد، تا گرسنه نشده، چیزی نخورد و آن گاه هم که خواست بخورد، بگوید:
"بسم الله و بالله" (طب الائمه لابنی بسطام، صفحه 60 )
3.
راوی میگوید هنگامی که غذا برای ما آورده شد، شنیدم که امام کاظم(علیه
السلام) میفرمود: ستایش خدایی را که برای هر چیزی مقرراتی قرار داد.
به امام گفتم: این غذا هنگامی که آماده و خورده میشود چه مقرراتی دارد؟
امام فرمود: مقرراتش این است که هنگام پهنشدن سفره با نام خدا شروع کنید و زمان جمعشدن سفره او را حمد و سپاس گویید. [3]
4. امام صادق(علیه السلام) فرمود: هنگامی که غذا خوردی یا شربتی نوشیدی، بگو الحمد لله. [4]
5. در روایتی دیگر از امام صادق آمده است: خوردن و نوشیدن را با یاد و نام خدا آغاز کن و بعد از پایانش بگو: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یُطْعِمُ وَ لا یُطْعَمُ» ستایش پروردگاری را سزاست که غذا را در اختیار بندگانش قرار داد، اما هیچ کس به او طعامی تقدیم نخواهد کرد. [5]
6. و نیز حضرتشان میفرماید: هنگامی که سفره را در برابر امام سجاد(علیه السلام) مینهادند میگفت:
«اللَّهُمَّ هَذَا مِنْ مَنِّکَ وَ فَضْلِکَ وَ عَطَایَاکَ فَبَارِکْ
لَنَا فِیهِ وَ سَوِّغْنَاهُ وَ ارْزُقْنَا خَلَفاً إِذَا أَکَلْنَاهُ وَ
رُبَّ مُحْتَاجٍ إِلَیْهِ رَزَقْتَ وَ أَحْسَنْت اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا
لَکَ مِنَ الشَّاکِرِینَ» بار خدایا این از منت و فضل و بخشش توست!
آن را برای ما پربرکت و گوارا کن و عوضش را به ما ده و چه بسا نیازمندانی
که به آنان روزی دادی و احسان کردی. بار خدایا! ما را از شکرگزاران قرار
ده! و هنگامی که سفره را برمیداشتند میفرمود:
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی حَمَلَنَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ
رَزَقَنَا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَ فَضَّلَنَا عَلَى کَثِیرٍ مِنْ خَلْقِهِ
(أَوْ مِمَّنْ خَلَقَ) تَفْضِیلًا» سپاس خدایی را سزاست که ما را در
بیابان و دریا گردش داد و از پاکیزهها به ما روزى داد و بر بسیارى از
آفریدگانش(یا آنچه آفریده) برترى داد. [6]
7. امام صادق(علیه
السلام) از امام علی(علیه السلام) نقل میکند؛ هنگام خوردن غذا تا
میتوانید خدا را یاد کنید و صدای ناهنجار در نیاورید؛ چرا که طعام، نعمت
خدا و بخشی از روزی او است که شکر و سپاسش بر شما واجب است. [7]
7.
امام صادق از پدر بزرگوارش از حضرت علی(علیه السلام) نقل میکند؛ کسی که
هنگام خوردن غذا خدا را یاد کند، هیچگاه از آن غذا مورد سۆال قرار
نمیگیرد. [8]
7. یا در روایتی دیگر آمده است: هر فردی که غذایی بخورد و بعد از آن بگوید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَطْعَمَنِی هَذَا مِنْ رِزْقِهِ مِنْ غَیْرِ حَوْلٍ مِنِّی وَ قُوَّةٍ»
سپاس خدایی را که از روزی خویش این غذا را خوراکم کرد بدون آنکه من
(مستقلّاً) توانایی این کار را داشته باشم، گناهان گذشتهاش بخشوده خواهد
شد. [9]
آنچه از مجموع روایات به دست میآید آن است که دست کم هنگام آغاز خوردن و نوشیدن باید «بسم اللّه» و هنگام پایان آن «الحمد لله» گفت.
گفتنی است یاد خدا و سپاس از نعمتهایش به هر زبانی که باشد کفایت میکند و گفتن عبارت عربی موضوعیت ندارد.
پی نوشت ها:
[1].
ر. ک: برقی، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق، مصحح، محدث،
جلال الدین، ج 2، ص 431، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق.
[2]. همان، ص 433.
[3]. همان، ص 431.
[4]. همان، ص 434.
[5]. همان. ص 434.
[6]. همان، ص 433.
[7]. همان، ص 433.
[8]. همان، ص 434.
[9]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 95، ص 14، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
.
"بسم الله الرحمن الرحیم"
آداب خوردن طعام:
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام هم خود نکات بهداشتی غذا خوردن را رعایت می
فرمود و هم به فرزندان خود می آموخت که چگونه زندگی کنند، و چگونه با روش
های بهداشتی از انواع بیماری ها مصون بمانند.
روزی به فرزند خود، امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود:
«اَلا اُعَلِّمُکَ أرْبَعَ خِصالِ تَسْتَغْنی بِها عَنِ الطِّبِّ؟
قالَ: بَلی
قالَ: لا تَجْلِسْ عَلَی الطِّعامِ اِلاَّ و أَنْتَ تَشْتَهیهِ وَ جَوِّدَ
الْمَضْغَ وَ اِذا نِمْتَ فَاَعْرِضْ نَفْسَکَ عَلَی الخَلاءِ....»
«فرزندم! آیا به تو چهار چیز یاد ندهم که با عمل به آنها از دارو و درمان بی نیازشوی؟
امام حسن علیه السلام پاسخ داد: بله!
حضرت علی علیه السلام فرمود: هیچگاه بر سر سفره غذا منشین مگر آن که
گرسنهباشی. و از سر سفره غذا بلند مشو، مگر آنکه هنوز به غذا میل داشته
باشی، و غذا را خوب بجو و هرگاه خواستی بخوابی پیش از آن به دستشوئی
برو.[1]
آداب نوشیدن آب:
حضرت امام رضا علیه السلام از پدر و اجدادش چنین روایت می فرماید:
اِنَّ الْحُسَیْن بنَ عَلِی علیه السلام قالَ:«کانَ اَمیرالمُؤمنین علیه
السلام یَأمُرْنا اِذاتَخَلَّلْنا أنْ لا نَشْرِبَ الْماءَ حَتّی
نتمَضْمَضَ ثَلاثاً.»
امام حسین علیه السلام فرمود:« پدرم امیرمؤمنان به ما دستور می داد که:
هرگاه مسواک کردیم آب ننوشیم، آب را در دهان بچرخانیم و دور بریزیم ». مگر
آن که اوّل سه بار مضمضه کنیم ؛ زیرا ابتداء باید دهان و دندان پاک گردند و
سپس از دهان و دندانِ پاک آب نوشید.» [2]
پی نوشت ها:
[1] مجموعهٔ ورّام ص 73
[2] مکارم الاخلاق ص 1
.
.-----------------------------------------------------
غذاهای مورد علاقه پیامبراکرم{*صلی الله علیه وآله*}چه بود؟
طبق آنچه که از متون روایی و تاریخ زندگی پیامبر اسلام{*صلی الله علیه
وآله*} که در اختیار ما است، به دست می آید که رسول خدا{*صلی الله علیه
وآله*} معمولاً از غذاهاى حلال می خورد. مگر در مواردی مانند این که می
خواست در اجتماع حاضر شود، سیر، پیاز و... نمی خورد؛ برای این که دهان
مبارکش بوی سیر ندهد و باعث اذیت مردم نشود. یا نان گندم که در آن زمان
تقریباً غذای مرفهین بود، میل نمی کرد. اما محبوب ترین غذاها پیش آن حضرت
گوشت بود. رسول خدا از گوشت، ماهیچه و گوشت سردست را دوست داشت؛ گوشت ران
را مکروه می شمرد؛ زیرا این قسمت به مخرج بول نزدیک است.[1] از گوشت مرغ و
گوشت حیوانات صحرایى و پرندگان شکار شده میل مى کرد، ولى خود آن حضرت شکار
نمى نمود.
امام صادق {*علیه السلام*} فرمود: محبوب ترین دسرها نزد رسول خدا سرکه و زیتون بود؛ چراکه حضرتش فرمود این غذای پیامبران است.[2]
پیامبر{*صلی الله علیه وآله*} کدو را دوست داشت و به یک نوع آن که «دباء»
نامیده مى شود، علاقه داشت، و پنیر می خورد. وقتى روزه می گرفت و مصادف
ایام رسیدن «رطب» بود، فقط با آن افطار مى کرد، و هسته آن را به گوسفندان
مىداد. اکثر غذاى آن حضرت خرما و آب بود. شیر و خرما و حلیم مىخورد، و
عسل و خرما را خیلى دوست داشت.
وی همچنین نان، روغن، سرکه، کاسنى، ریحان کوهى و کلم تناول می کرد. نان جو،
الک نشده مىخورد، و هرگز نان گندم نخورد، و از نان جو نیز سیر نشد. هرگز
(چون مترفین) بر سفره رنگین غذا نخورد، تا از دنیا رحلت کرد. سیر، پیاز و
تره نمىخورد.[3] و عسلى که در آن مغافیر بود میل نمی کرد.[4]
محبوب ترین میوه ها پیش آن حضرت، انار، خربزه و انگور بود. اکثر اوقات
انگور را دانه دانه میل می فرمود. خیار را با خرما می خورد، هندوانه را با
خربزه و گاهى با شکر، و بسا با خرما میل مى کرد.
نزد پیامبر طعامى حاضر نشد که در آن خرما باشد، مگر این که از خرما شروع
مىکرد. آن حضرت هرگز طعامى را مذمت نکرد، اگر دوست داشت مىخورد، و اگر
دوست نداشت از آن میل نمی کرد، ولی آن را به دیگران حرام نمى نمود.
وی همچنین با کسانى که آن حضرت را دعوت مىکردند روى زمین و یا هر چه فرش
شده بود. مى نشست و هر جور غذایى که داشتند با آنان تناول مى کرد، اما
وقتى مهمان براى آنان مى آمد، حضرت با مهمان خود غذا می خورد. پیامبر تنها
غذا نمی خورد، و بهترین طعام نزد آن حضرت غذایى بود که شرکت کنندگان در
آن بیشتر باشند.[5]
ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ
سند:
[1] ر.ک: طباطبائی، سید محمد حسین، سنن النبى صلى الله علیه و آله، ترجمه،
فقهی، محمد هادى، ص 166- 192، کتاب فروشى اسلامیه، تهران، چاپ هفتم، 1378
ش.
[2] کلینی، کافی، ج 6، ص 328، دارالکتب الاسلامیة، تهران، 1365ش.
[3] البته پیامبر از آن رو سیر، پیاز و تره نمی خورد که چون در مسجد حاضر
می شد برای آن که بوی آن باعث اذیت مردم نشود. شیخ صدوق، علل الشرائع، ج 2،
ص 519، کتابفروشی داوری، قم، چاپ اول، 1385ش.
[4] مغافیر چیزى است که از گیاهان در شکم زنبوران عسل مانده و هنگام درست شدن عسل در آن باقى مىماند و بوى بدى به عسل مىدهد.
[5] برای آگاهی بیشتر در این باره، به کتاب سنن النبى صلى الله علیه و آله،
که گرد آوری روایات درباره زندگی پیامبر اکرم است مراجعه کنید.
مشخصات دوست ♥•٠·˙
امام صادق (ع) فرموده است :
دوستی و رفاقت حدودی دارد ، کسیکه واجد تمام آن حدود نیست اساساً دوست نیست.
• اوّل آن که ظاهر و باطن رفیقت نسبت به تو یکسان باشد ،
• دوّم آن که زیبائی و آبروی تو را جمال خود بیند و نازیبائی تو را نازیبائی خود بداند ،
• سوم دست یافتن به مال یا رسیدن به مقام ، روش دوستانه ی او را نسبت به تو تغییر ندهد ،
• چهارم در زمینه ی رفاقت از آنچه و هر چه در اختیار دارد، نسبت به تو مضایقه ننماید ،
• پنجم تو را در مواقع آلام و مصائب ترک نگوید.
┘◄ منبع : امالی صدوق ،ص397
یکی از نیازهای اصلی هر فرد در خانواده و محل زندگی دست یابی به آرامش، و سعادت و شادکامی است. نیاز معنوی بسیار مهمی که اگر مورد بیمهری و کم توجهی قرار گیرد کسلات، سایه خمودگی و افسردگی را بر زندگی افراد خواهد گستراند. در این بین منابع غنی و ارزشمند اسلامی با بهرهمندی از آیات کلام الله مجید و روایات ارزشمند حضرات معصومین (علیهم السلام) بهترین راهکارها و مولفههای دست یابی به این مهم را مشخص کرده است. هرچند مولفههای و شاخصههای دست یابی به زندگی زیبا، ارزشی توأم با آرامش و رضایتمندی بسیارند ولی از کارآمدترین عناصر تأثیرگذار در سعادت خانواده چیزی به نام خوشرویی است.
عنصری به نام خوش رویی و حسن خلق
از جمله زیباترین فضایل اخلاقی که
در فرهنگ قرآن به آن توجه خاص شده است فضیلت اخلاقی حسن خلق در زندگی و
تعامل با دیگران است. در اهمیت این شاخص ارزشمند اخلاقی همین بس که خداوند
متعال در خصوص عامل موفقیت رسول خود در امر تبلیغ رسالت می فرماید:«
فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ
الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ؛ [آلعمران/159]به سبب رحمت خداست که
تو با آنها اینچنین خوشخوی و مهربان هستی اگرتند خو و سخت دل می بودی از
گرد تو پراکنده می شدند»
خداوند متعال در این آیه شریف به این مطلب رهنمود میفرماید که نه تنها رسول اکرم (صلی الله علیه واله و سلم) بلکه هر شخص دیگر نیز اگر در زندگی از اهرم ارزشمند خوشرویی و نرم خویی بهرهمند نباشد هیچگاه نمیتوانند علاقه و رغبت دیگران را به خود جلب نماید. ودیگران تمایلی برای ارتباط و نزدیکی با او نخواهند داشت در عرصه تعاملات اجتماعی و زندگی مشترک با اعضایی خانواده نیز به همین منوال است خانواده که نتوانسته باشد این عنصر ارزشمند را در زندگی بین اعضای خود نهادیه و بارور سازد روی زیبایی و آرامش را به خود نخواهند دید.
فوائد و ثمرات ارزشمند حسن خلق در زندگی
مکمل ایمان و تقویت کننده روح مؤمن
در روایتی ازامام باقرعلیه السلام
نقل شده است: «إنَّ أکمَلَ المُؤمنینَ إیماناً أحْسَنَهُم خُلْقاً؛ [1]
کامل ترین مؤمنین از جهت ایمان نیکوترین آنان از نظر اخلاق است».
آثار دنیایی حسن خلق
1.پیوندهای دوستی را محکم و پایدار می کند.
نوعاً کسانی که در زندگی افرادی خوش رو و خوش اخلاق هستند مورد استقبال و پذیرش دیگران قرار میگرند چرا که مردم از همنشینی و همراهی با این دسته از افراد احساس آرامش و لذت به آنها دست می دهد و از این ارتباط ابراز رضایت وخشنودی میکنند. در روایتی از پیامبرگرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل شده است که میفرمایند: «حُسْنُ الْخُلْقِ یُثَبِّتُ الْمَوَدَّة؛ [2] خوشرویی دوستی را پایدار می کند».
2. موجب آبادی سرزمین ها و طول عمر می گردد.
امام صادق علیه السلام در این باره میفرماید: «اِنَّ الْبِرَّ وَ حُسْنَ الْخُلْقِ یَعْمُرانِ الدَّیارَ وَ یَزیدانِ فِی الْاَعْمار؛ [3] به درستی که نیکوکاری و خوش خلقی، سرزمین ها را آباد می کند و بر عمرها می افزاید».
3. روزی را زیاد می کند.
امام علی علیه السلام می فرماید:«فی سِعَةِ الْاَخلاقِ کُنُوزُ الْاَرزاقِ؛ [4] گنجینه های روزی در نرمخویی و گشاده رویی است».
4. موقعیت اجتماعی انسان را بهبود می بخشد.
در روایتی دیگر از امام
علی (علیه السلام) نقل شده است: «کَمْ مِنْ وَضیعٍ رَفَعَهُ حُسْنُ
خُلْقِهِ؛ [5] چه بسیار فرد بی مقداری که خوشرویی اش او را برتری بخشیده
است».
5. مشکلات و ناهمواری های زندگی را هموار می سازد.
همان امام فرمود: «مَنْ حَسُنَ خُلْقُهُ سَهُلَتْ لَهُ طُرُقُهُ؛ [6] هرکس خلقش نیکو شد، راه های زندگی برایش هموار می گردد».
آثار اخروی حسن خلق
1.حساب را آسان می کند.
امام علی علیه السلام می فرماید: «حَسَّنْ خُلْقَکَ یُخَفِّفِ اللهُ حِسابَکَ؛ [7]اخلاقت را نیکو کن تا خداوند حسابت را آسان کند».
2. آمرزش گناهان.
امام
صادق علیه السلام فرمود: «اِنَّ الْخُلْقَ الْحَسَنَ یُمیثُ الْخَطیئَةَ
کَما تُمیثُ الشَّمْسُ الْجَلیدَ؛ [8]به درستی که اخلاق نیکو لغزش ها را
ذوب می کند همان گونه که آفتاب یخ را».
3. مجوز ورود در بهشت.
رسول
خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «اَکْثَرُ ما تَلْجُ بِهِ اُمَّتیَ
الْجَنَّةَ تُقْوی اللهِ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ؛ [9]بیشترین امتیازی که امت
من به سبب داشتن آن به بهشت می رود، تقوای الهی و خوش خلقی است».
______________________________________
منابع :
[1]. کلینی،الکافى:ج2 ص99ح 1.
[2]. تحف العقول ؛ النص ؛ ص45.
[3]. بحار الأنوار (ط - بیروت) ؛ ج68 ؛ ص395.
[4]. الکافی (ط - الإسلامیة)، ج8، ص 23.
[5]. تصنیف غرر الحکم و درر الکلم ؛ ص255ح538.
[6]. همان،ص255، ح5389.
[7]. الأمالی( للصدوق)، النص، ص، 210ح9.
[8].الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج2 ؛ ص100،ح7
[9]. همان،ح6.
**
امام سجّاد(ع) نیز در کلامی شیوا تعدادی از این حقوق را که جنبۀ اخلاقی مؤثّری دارد، برشمرده است:
1. «امّا حقّ همسایهات این است که در غیابش، آبرویش را حفظ کنی»؛
2. «و در حضورش، او را احترام کنی»؛
3. «اگر ستمی بر او شد، یاریاش رسانی»؛
4. «دنبال عیبهایش نباشی»؛
5. «اگر بدی از او دیدی، بپوشانی»؛
6. «اگر بدانی که پند و اندرز تو را میپذیرد، او را در خفا نصیحت کنی»؛
7. «در سختیها رهایش نکنی»؛
8. «از لغزشش درگذری»؛
9. «گناهش را ببخشی»؛
10. «با او به خوبی و بزرگواری معاشرت کنی».
شیخ صدوق، الخصال، تحقیق علی اکبر غفّاری، ج 1، ص 569؛ میزان الحکمه، ج 2، ص 920.
لباس و پوشش امام رضا سلام الله علیه
باتوجه به ساده زیستی امام رضا(علیه السلام) درکیفیت لباس وپوشش،چگونه ازایشان الگو بگیریم؟
حضرت رضا(علیه السلام)می فرمودند :پدرم می گفت:«نظر شما درباره ی لباس زیبا
چیست؟»گفتم:«دراخبار رسیده که حسن(علیه السلام)لباس های زیبا می پوشید وجعفربن محمد(علیه
السلام)لباس های تازه می خرید و در آب فرو می برد و سپس در برمی کرد و به من می گفت تو هم بپوش و
خود را نو کن.
زیرا علی بن الحسین (علیه السلام) جُبه ای خز را پانصد درهم می خرید ودر بر می کرد ومُِطرَف خز را پنجاه
درهم می خرید و زمستان می پوشید و بعد آن را می فروخت و به فقرا انفاق می نمود و می فرمود:« مَن
حَرَمَ زِینَة اَالله اَلَتِی اَخرَجَ لِعِبادهِ ِو اَلطیِباتِ مِنَ اَلرِزق» بادقت در این روایت باید توجه کرد که مسلمان
می تواند با انتخاب لباس خوب و مناسب ساده زیست باشد.
یاسر خادم گوید که حضرت رضا(علیه اسلام)فرمودند:«برای خود یک جبه خز بخرید واگر خواستید پارچه های
نقش دار تهیه کنید.»عرض کردم:«هر پارچه ی نقشداری را بخرم ؟»ایشان فرمودند:«مگر پارچه نقش دار
چیست:»
گفتم:«پارچه های نقش داری که در ان پنبه نباشد، می گویندحرام است.»
یاسر خادم می گوید:امام رضا(علیه اسلام) لباس را از سمت راست خود می پوشیدند و هرگاه می
خواستند لباس جدیدی بپوشند،یک کاسه آب طلب می کردند وده بار«إناأنزَلنا»،ده بار«قُول هُوَالله» وده
بار«قُول یا أیُّهَا اَلکافِرُون» بر آن می خواندند.سپس آب رابر آن لباس می پاشیدند و می فرمودند:«هرکس
قبل ازاینکه لباسش رابپوشد،چنین کند،مادامی که یک نخ ازآن لباس باقی باشد،زندگی با وسعت وراحتی
خواهد داشت.»
.
.
امام علی علیه السلام می فرماید: بهترین لباس ؛ لباسی است که تو را از خدا به خود مشغول نسازد.
.
در حدیث قدسی آمده است :به بندگانم بگوئیدبه لباس دشمنانم در نیایند و خود را شبیه دشمنان من نکنند که در این صورت آنها هم دشمنان من خواهند بود
.
رسول خدا(ص) فرمودند:سه گروه، هرگز داخل بهشت نمیشوند :1- زنی که خود را درلباس وحرکات وامور دیگر شبیه مرد سازد و...
.
در یک روز بارانی حضرت علی(علیهالسلام) با پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) در بقیع بودند که زنی سوار بر الاغ از آنجا عبور میکرد. ناگهان پای الاغ در چالهای فرو رفت و زن از بالای آن به زیر افتاد. رسول خدا به سرعت روی خود را برگرداند. حاضران به رسول خدا گفتند این زن شلوار به تن دارد. حضرت سه بار فرمود: خداوند زنان شلوار پوش را رحمت کند. سپس فرمودند: ای مردم! شلوار را به عنوان پوشش برگزینید؛ چرا که از پوشانندهترین لباسهای شماست. و بهوسیلهی آن از زنان خود به هنگام خروج آنان از منزل محافظت کنید. (البته باید توجه داشت که پیامبر، شلوار را به عنوان مکمل پوشش مطرح کردند، نه جایگزین پوشش!)
.
رسول خدا(ص) از حضرت جبرئیل(ع) سوال نمود که آیا فرشتگان خنده و گریه دارند؟ جبرئیل فرمود: بله. (یکی از آنجاهایی که فرشتگان میخندند) زمانی است که زن بیحجابی و بدحجابی میمیرد، و بستگان او را در قبر میگذارند و روی آن زن را با خشت و خاک میپوشانند تا بدنش دیده نشود. فرشتگان میخندند و میگویند: تا وقتی که جوان بود و با دیدنش هر کسی را تحریک میکرد و به گناه میانداخت(پدر و برادر و شوهرش و...از خود غیرت نشان ندادند) و او را نپوشاندند، ولی اکنون که مرده و همه از دیدنش نفرت دارند او را میپوشانند.
.
حضرت موسی بن جعفر علیه السلام از پدران گرامیش از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نقل فرمود که: روزی شخص نابینایی اجازه ورود خواست. فاطمه علیهاسلام برخاست و چادر به سر کرد. رسول خدا فرمود:« چرا از او رو میگیری، او که تو را نمیبیند؟» فاطمه عرض کرد:« او مرا نمیبیند، اما من که او را می بینم. و او اگر چه مرا نمیبیند ولی بوی مرا که حس میکند
.
امیرالمومنین علیه السلام در وصیت خود به امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود:«با پوشش و حجابی که برای همسرانت قرار میدهی، چشم آنان را از هوس و حرام بازمیداری، چرا که حجاب برای آنها ثبات بیشتری به ارمغان می آورد. از خروج بیحساب و بیرویه زنان جلوگیری کن، زیرا مفاسدی دارد؛ و اگر میتوانی، کاری کن که همسرانت غیر از تو را نشناسند و با مردان رفت و آمد نداشته باشند
.
پیامبر می فرمایند:خداوند شما را از عریان شدن نهی کرده است پس شرم کنید از فرشتگانی که همراه شما هستند همان گرامیانی که از شما جدا نمی شوند مگر هنگام قضای حاجت و خلوت کردن با همسر
.
رسول خدا (صلی الله علیه واله) فرمودند: هلاکت زنان امت من در دو چیز است: «طلا و لباس نازک».( شیخ مفید، امالی).
.
رسول خدا(ص) میفرماید: برای زن جایز نیست مچ پایش را برای مرد نامحرم آشکار سازد و اگر مرتکب چنین عملی شد اول اینکه: خداوند سبحان همیشه او را لعنت میکند. دوم اینکه: دچار خشم و غضب خداوند بزرگ میشود. سوم اینکه: فرشتگان الهی هم او را لعنت میکنند. چهارم: عذاب دردناکی برای او در روز قیامت آماده شده است.هر زنی که به خداوند سبحان و روز قیامت ایمان دارد زینتش را برای غیر شوهرش آشکار نمیکند و همچنین موی سر و مچ پای خود را نمایان نمیسازد و هر زنی که این کارها را برای غیرشوهرش انجام دهد دین خود را فاسد کرده و خداوند را نسیت به خود خشمگین کرده است.
.
رسول خدا (صلی الله علیه واله) فرمودند:1- زر و زیور خود را در منظر و دیدگاه غیرشوهر مگذار و در غیاب شوهر خود را خوشبو مکن و مچ پا را نشان مده اگر چنین کنید دینتان را تباه و خدا را به خشم آورده اید.
.
پیامبر اکرم(ص)زنان را از پوشیدن لباسهای توجه برانگیز بر حذر میداشتند.
.
امام صادق(ع) به یکی ازخواهران محمدبن ابیعمیر فرمود : وقتی که به دیدار برادرت رفتی لباسهای رنگارنگ و تحریکآمیز برتن نکن.
.
رسول حق (ص) به حولا فرمود :روسرى خود را که جلب نظر مى کند نشان مده اگر چنین کنی دینتان را تباه و خدا را به خشم آورده ای.
.
پیامبر فرمود: لباسی بپوش که انگشت نمای مردم نشوی و عزت واحترامت هم محفوظ بماند.
.
فضیل بن یسار می گوید از امام صادق علیه السلام پرسیدم که آیا ساعد های زن از قسمتهائی است که باید از غیر محارم بپوشاند ؟ فرمود بلی و آنچه زیر روسری قرار می گیرد باید پوشیده شود همچنین از محل دستبند به بالا باید پوشیده شود . (کافی جلد 5 )
.
بهداشت جسمی یکی از ارکان مهم در سبک زندگی اسلامی است، به طوری که در احادیث و روایات، نظافت شخصی و استحمام بسیار مورد تاکید قرار گرفته و حتی در سیره بزرگان و معصومین (ع)، آداب و ضوابطی در این راستا ارائه شده است.
در دین مبین اسلام، معنویت و نظافت ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند و گواه این امر وارد شدن احکام غسل های متعدد واجب و مستحبی است که همگی در ارتباط با احکام عبادی مطرح گردیده و بالارفتن ثواب عبادات مختلف مشروط به انجام این فریضه شده است.
امام رضا علیه السلام در سفارشی، استحمام را دارای فواید بسیاری دانسته و می فرمایند: حمام منافع زیاد و قابل توجهى دارد. مزاج آدمى را به اعتدال می کشاند. چرک و پلیدى را بر طرف می کند. رگ هاى تن را از کوچک و بزرگ همه را نرم و ملایم می سازد. اعضاء را تقویت می کند. فضولات بدن را زایل می نماید؛ مواد زاید را ذوب و نابود می گرداند و عفونت را از میان می برد.
و در سفارشی دیگر برای جلوگیری از ابتلا به برخی از ناراحتی ها می فرمایند: اگر قبل از حمام در قسمت سر و گردن احساس درد می کردید، موقتا از حمام خودداری کنید.
نیز فرمود : هر که غسل کند از آبی که از غسل مردم جمع شده باشد در حمام و خوره به او برسد، ملامت نکند مگر خود را.
امام رضا (ع) همچنین فرموده اند: کسى که می خواهد در پوست بدنش جوش و تاول پیدا نشود، قبل از اینکه داخل گرمابه شود، یا میان آب گرم برود، به بدن خود روغن بنفشه بمالد.
امام رضا علیه السلام در بیانی دیگر افراط در حمام کردن را نهی کرده اند.
سلیمان جعفرى می گوید حضرت رضا علیه السلام فرمود: حمام یک روز در میان گوشت بدن را زیاد می کند، و هر روز حمام رفتن، پیههاى کلیه را آب می سازد.
امام رضا علیه السلام در سخنانی جامع آداب حمام کردن را برشمرده می فرماید: َإِذَا أَرَدْتَ دُخُولَ الْحَمَّامِ وَ أَنْ لاتَجِدَ فِى رَأْسِکَ مایُۆْذیکَ، فَابْدَأْ عِنْدَ دُخُولِ الْحَمَّامِ بِخَمْسِ حَسَواتِ ماءٍ حارٍّ فَإِنَّکَ تَسْلَمُ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعالى مِنْ وَجَعِالرَّأسِ وَالشَّقیقَهِ. وَ قیلَ خَمْسَهُ أَکُفِّ ماءٍ حارٍّ تَصُبُّها عَلى رَأْسِکَ عِنْدَ دُخُولِ الْحَمَّامِ. وَ اعْلَمْ أَنَّ تَرْکیبَ الْحَمَّامِ عَلى تَرْکیبِ الْجَسَدِ. لِلْحَمَّامِ أَرْبَعَهُ أَبْیاتٍ مِثْلُ أَرْبَعِ طَبائِعٍَ. أَلْبَیْتُ الْأَوَّلُ: بارِدٌ یابِسٌ، وَالثّانی: بارِدٌ رَطْبٌ، وَالثّالثُ: حارٌّ رَطْبٌ، وَالرّابِعُ. حارٌّ یابِسٌ .
هرگاه خواستی حمام بروی و در سر خود ناراحتی پیدا نکنی، هنگام ورود به حمام ابتدا پنج جرعه آب گرم بنوش، در این صورت به خواست خدای تعالی، از سردرد و درد شقیقه در امان خواهی بود. بعضی گفتهاند هنگام ورود به حمام پنج مشت آب گرم روی سر خود بریز.
بدان که حمام هم ترکیبی مانند ترکیب بدن دارد، یعنی همانطور که بدن دارای چهار طبع است حمام نیز دارای چهار خانه میباشد: خانه اول: سرد و خشک است، خانه دوم: سرد و مرطوب، خانه سوم: گرم و مرطوب، و خانه چهارم: گرم و خشک.
توصیه هایی از سایر امامان درباره استحمام
امام علی (ع) حمام را خانه خوبی می دانند که در آن انسان به یاد آتش دوزخ می افتد و چرک و کثافات را از خود دور می کند.
امام موسی کاظم (ع) نیز فرموده اند: «یک روز در میان به حمام رفتن بر گوشت بدن می افزاید و هر روز حمام رفتن، پیه کلیه ها را آب می کند.»
امام صادق (ع) نیز آدابی برای استحمام قائلند به طوریکه می فرمایند: «پس از خروج از حمام پاها را بشویید که درد سر را برطرف می کند و به هنگام خروج عمامه بگذارید (یعنی سر را بپوشانید)».
همچنین ایشان مصرف روغن برای نظافت و نشاط پوست را توصیه کرده و فرموده اند: «روغن پوست را نرم و عقل را زیاد می کند و مجاری آب بدن را پاک می سازد و آلودگی تن را از بین می برد و رنگ پوست را روشن می گرداند.»
آداب حمام رفتن در دین اسلام
- یک روز در میان حمام کردن
- خواندن اذکار مخصوص
- ریختن آب گرم بر سر و پاها در ابتدای ورود
- خوردن جرعه ای از آب حمام (چرا که رفع ناراحتی مثانه می کند)
- نخوردن آب سرد در حمام
- عدم استحمام با آب سرد (زمانی که ترس بیمار شدن می رود)
- ریختن آب سرد بر روی پاها پس از خروج از حمام (که درد بدن را می برد)
- شانه نزدن و مسواک نزدن در حمام
- در حال گرسنگی حمام نرفتن
- با شکم پر حمام نرفتن
- در حال روزه حمام نرفتن
- زدودن موهای اضافه بدن
- شستن سر با گل ختمی و سدر
- بستن لنگ در حمام
- بستن سر پس از خروج از حمام
- قرآن نخواندن در حمام در حالت عریان
- روغن مالی بدن (ماساژ)
- پس از حمام خواندن دو رکعت نماز مستحب است.
سبک زندگی: حقوق همسر
اگر زن و مرد شیوه صحیح برخورد با یکدیگر را بدانند، بسیاری از مشکلات
فعلی خانواده ها برطرف خواهد شد. زن در اسلام گرامی داشته و به حفظ حرمت او
تاکید زیادی شده است.
پیامبر گرامی اسلام می فرمایند: ای علی!
یک ساعت خدمت کردن به همسر در کارهای خانه بهتر از عبادت هزار سال و
هزار حج و هزار عمره و بهتر از آزادی هزار بنده در راه خدا و هزار جنگ در
راه دین و عیادت از هزار مریض و هزار نماز جمعه و هزار تشییع جنازه و هزار
گرسنه ای که برای رضای خداوند رحمان سیر گردد و هزار برهنه را پوشاند و
هزار اسب در راه پروردگار دادن و برایش بهتر از هزار دینار به مستمندان
صدقه دادن و بهتر از تلاوت تورات و انجیل و زبور و قرآن است و بهتر از آزاد
کردن هزار اسیر و بخشیدن هزار شتر به فقراست
و چنین مرد خدمتکار به همسر از دنیا بیرون نمی رود مگر این که جایگاه خوب خود را در بهشت ببیند.
بحار ج 13 ص 133 چاپ ایران و جامع الاخبار ص 102 به نقل از رساله حقوق امام سجاد شرح نراقی
♥•٠·˙
امام صادق علیه السلام:
خداوند زیبایى و خودآرایى را دوست دارد و بینوایى و قیافه فقرآلود را ناخوش
مى دارد. هرگاه خداوند به بنده اى نعمتى دهد، دوست دارد اثر آن را در او و
خانواده اش ببیند.
یکى از یاران حضرت سؤال نمود: چگونه؟
حضرت در پاسخ وى فرمود:
• 1ـ لباس تمیز پوشیدن
• 2ـ خوشبو نمودن خود و استعمال عطر
• 3ـ نیکو و زیبا ساختن خانه و کاشانه
• 4ـ جارو نمودن جلوى در خانه
• 5ـ چراغ روشن نمودن پیش از غروب (که موجب رفع فقر و زیادى روزى مى شود.)
┘◄ بحارالانوار، ج 76، ص 141
فیروزه سنگی ارزشمند و پرطرفدار است که در طیف های رنگی آبی،سبز و سبزآبی یافت می شود.
فرمول شیمیایی آن CuAl6(PO4)4(OH)8·5H2O است که ماده رنگی موجود در آن آهن و مس است. مشهورترین فیروزه در ایران از معادن شهر نیشابور استخراج می شود که قدمتی 2000 ساله دارد. حرارت زیاد باعث تغییر رنگ آن از آبی آسمانی به سبز مات می شود.
روایات دینی درباره فیروزه:پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR کلیپ صوتی «استحکام قرآنی» را با توجه به بیانات رهبر انقلاب در محفل انس با قرآن در اولین روز از ماه مبارک رمضان منتشر میکند. این کلیپ صوتی به نقش تأثیرگذار انس با قرآن کریم بر استحکام درونی میپردازد.
برای دریافت این کلیپ با توجه به سرعت اینترنت خود یکی از سه کیفیت زیر را انتخاب کنید.
کیفیت بالا کیفیت متوسط کیفیت پایین
رعایت ادب پدر
دریافت صوت
حجم: 426 کیلوبایت
.
.
امام هادی علیه السلام :
آزردن و نافرمانى [پدر و مادر]، ندارى مى آورد و به خوارى مى کشاند.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 71 ، ص 84
.
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
«وَ إِنْ جاهَداکَ عَلى أَنْ تُشْرِکَ بی ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما وَ صاحِبْهُما فِی الدُّنْیا مَعْرُوفاً وَ اتَّبِعْ سَبیلَ مَنْ أَنابَ إِلَیَّ ثُمَّ إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ؛[لقمان/15 و اگر تو را وادارند تا در باره چیزى که تو را بدان دانشى نیست به من شرک ورزى، از آنان فرمان مبر، و [لى] در دنیا به خوبى با آنان معاشرت کن، و راه کسى را پیروى کن که توبه کنان به سوى من بازمىگردد و [سرانجام] بازگشت شما به سوى من است، و از [حقیقت] آنچه انجام مىدادید شما را با خبر خواهم کرد.»
شرح نکتهها و پیامهای آیه:
واجب مشروط در فرهنگ قرآن
از جمله مهمترین وظایفی که خداوند متعال در آیات متعددی آن را به افراد متذکر شده است وظیفهی احترام و تکریم پدر و مادر است. این موضوع درآیات متعددی مورد تأکید قرار گرفته است از جمله اینکه در بعضی از آیات خداوند متعال بعد از سفارش به توحید و یگانه پرستی وظیفه احترام و دستگیری از والدین را مطرح می نماید:
«واعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْسانا؛[النساء/ 36] و خدا را بپرستید! و هیچ چیز را همتاى او قرار ندهید! و به پدر و مادر، نیکى کنید» درآیه دیگر خداوند متعال می فرماید: «فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً کَرِیمًا؛[اسراء/23] به آنها [حتى] «اوف» مگو و به آنان پرخاش مکن و با آنها سخنى شایسته بگوى»
در آیه 14 سوره مبارکه لقمان خداوند متعال بعد ازسفاش به شکرگزاری از خود، بندگان را به قدردانی از والدین امر میکند: «أَنِ اشْکُرْلِی وَ لِوالِدَیْکَ؛[ لقمان/14] [آرى، به او سفارش کردیم] که شکرگزارِ من و پدر و مادرت باش». ولی برای اینکه این امر آنها را از دایره هدایت وسعادت خارج نسازد در آیه بعد به آنها متذکر می شود که اگر آنها پدر و مادر قصد داشته باشند که تو را از دایره توحید خارج سازند از آنها پیروی نکن.
«وَإِنْ جاهَداکَ عَلى أَنْ تُشْرِکَ بی ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما؛[لقمان/14] و اگر تو را وادارند تا در باره چیزى که تو را بدان دانشى نیست به من شرک ورزى، از آنان فرمان مبر»
تعبیر به" جاهداک" اشاره به این است که پدر و مادر گاه به گمان اینکه سعادت فرزند را مىخواهند، تلاش و کوشش مىکنند که او را به عقیده انحرافى خود بکشانند، و این در مورد همه پدران و مادران دیده مىشود.[1]
وجوب احترام به والدین در بدترین شرایط
در ادامه آیه برای اینکه توهم نشود این چنین پدر و مادری که قصد گمراه کردند فرزندان را دارند شایسته تکریم و احترام نیستند، خداوند متعال میفرماید: «صاحِبْهُما فِی الدُّنْیا مَعْرُوفاً وَ اتَّبِعْ سَبیلَ مَنْ أَنابَ إِلَیَّ؛[لقمان/15] [ولى] در دنیا به خوبى با آنان معاشرت کن، و راه کسى را پیروى کن که توبهکنان به سوى من بازمىگردد»
یعنی اینکه حتی اگر ایشان به آیین یکتا پرستی نباشد فرزندان حق بیاحترامی به والدین را ندارند و شایسته است این چنین فرزندانی در تمام مراحل زندگی چه در مسیر تکریم والدین و چه در مراحل بندگی و عبودیت خود راه انبیاء و و مؤمنین راستین را پیش گیرند.
_____________________
[1]. تفسیر نمونه، ج17، ص 42
.
.
دریافت صوتی
حجم: 13.1 مگابایت